yokuş aşağı indim ve çıktım
hem defalarca ve defalarca
bilincimi kaybettim o anlarda
ve daha da hızlı koştum
sanki bir meczuptum
ya da öyle davranmak geldi içimden
birçok şey istedim
görünmez olmak istedim sandım
ama değilmiş anladım
tanınmaz olmak istiyordum sadece
bilmesinler adımı
sormasınlar sorularını
veya olmasın bir beklentileri benden
ah tanrım biliyorum
o an aslında ne çok şey istedim
en çok’ları istedim
ama aslında hiçbir şey istemedim
ve en çok kendimi cezalandırmak istedim
nasıl olsa başka biri bulunur
adı çağrılacak veya soru sorulacak
ben olurdum unutulmuş
bir köşede adsız sapsız ve kimsesiz
yok’lara karışıp gitmek istedim bir an
bu anın yoğunluğu ezdi tüm vücudumu
ve kaybedeyazdım o an bilincimi
gördün sen de
ben gitmeye niyetlendim başımı alıp
yok yapılmazmış öyle
dank etti bir an evimin kapısı
telefonuma baktım
her yazının üstünde bir isim
dolabın üstünde resimler var
ve her yanımda benden başka birisi
çekmecelere baktım
birden fazla var her şeyden
düzinelerce çatal ve bıçak
sapı olmayan kupalar da hala duruyor
ihtiyaç anında hazır bulusun
oturdum o an sandalyelerden birini çekip
oturdum ve kabul ettim
sude naz
2020-10-05T22:57:06+03:00Yapıcı yorumunuz için teşekkür ederim, tavsiyelerinizi dikkate alacağım.
Muhammed Dalpalta
2020-10-05T20:01:58+03:00İç dökümü ya da bilinci yansıtma konusunda güzel bir örnek. Yalnız biraz daha yoğun bir anlatım tercih edilebilir diye düşünüyorum. Kaleminize sağlık.