Yoruyordu artık hayat
İçimi acıtıyordu
Seninle konuşamamanın hüznü
Sessiz ve kimsesiz bir yara gibi kayboluşumu
Bir ben biliyordum oysa,
Bir ben biliyordum
Seni düşünmenin kahredici ruh halini
Lanet bir adam oluşumu
Günlerce bir boşlukta çivili lal oluşumu
Nasıl da darmaduman ettin beni ey kadim yara
Yoldaştım artık acılara
Ve yalnızlıklara.
