bir kapı
ilerliyorum
adımlarımı
hissedemeden
koşuyor muyum sahi
yürüyor muyum?
belli değil karanlık,
ıssız
bir kapı daha
bir kapı daha
bir kapı
bir kapı
ilerliyorum
bir yandan kuş sesleri cıvıldıyor
şükür mü etsem
kulaklarımı cırmalayan hayat sesinden
başka ne ararım ki
iki kapı yan yana
sağ mı sol mu seçsen bilinmez
adım attıkça arkadaki duvarda ardımda
korkuyorum sunulan ilk seçimden
bir bulmaca verilmiş gibi elime, yedi
yazmakta avucumun içinde
geçiyorum sol kapıdan
ve bir kapı
bir kadın
aklar içinde kollarında
öksüz yıldızlar gidemiyorum kollarına
kollarından arta kalan uçurum
kapıyı seçiyorum
açtığım gibi kapıyı
heyhat uçsuz bir merdiven
dikine dik ama böyle
küpeştesinden bile mahrum
ha gayret adım attıkça geçmiyor ki zaman
çıkıyorum
çıkıyorum
bacaklarımın ağrıyışını ilk hissedişim
çıkıyorum
