Hani demiştin ya
"Gitme şafaktan geriye boğulursun karanlıkta"
Bunu kendime bir nasihat olarak sakladım yıllarca...
Gitme şafaktan geriye boğulursun karanlıkta
O yalnızlık çözüm değil acılarına
Yüzyılların kanunlarına
Emeklerin bir çoğuna heba oluyorsa
Arama, tebessüm olmayacak buldukların yüzüne
Gitme şafaktan geriye boğulursun
Kim yarattı bu karanlığı ve döktü yollarına
Biliyorsun ve susuyorsun isyan değil yaradana
Sevdiklerin bir bir yol alıyorsa
Sarma, yaraların iyileşmeyecek duracak skarları
Gitme şafaktan geriye
Bu yol dost değil sabrına
Zamanın ıssızlığına
Bedenin yavaş yavaş yara alıyorsa
Ölme
Yakındır kuşluk vaktinde güneşin seni sarması
