Bunun gerçek olmadığını ikimiz de biliyoruz

Sen gitmedin

Gitmeye çok yaklaştın

Gitmenin kıyısında yürüdün, ayağın takıldı

Düşmek üzereydin gitmek girdabına

Ama gitmedin

Her şeye rağmen gitmedin

Senin ayağının tökezlediği yerleri

Hoplaya zıplaya gezdim ben, koştum bir süre

Hep aklımdaydı gitmek, tanıştığımız ilk günden beri

Sinsi sinsi bunu planladım ben

Merak ediyorsan söyleyeyim

Hiçbir şey plana uygun ilerlemedi

Ya da bir istisna

Plana uygun ilerleyen tek şey

Seni delicesine özlemek

Sanırım bunu da daha ilk günden söyleyebilirdim


Korkuyorum

Ne rüyalarıma uğruyorsun

Ne bir çay, kahve içiyorsun zihnimin dehlizleriyle

Dansa kaldırmıyorsun karanlığımı

Döndürürken beni, hayat denilen o sahnenin ortasında

Hafifçe çiğnemiyorsun parmak uçlarımı

Sen gitmedin

Ben gitmedim

Ama geri dönülemez bir yerdeyiz

Hiç ilerlemedim senden sonra


Kalemi elime aldığımda sırf yazabileyim diye

Kullanıyor muyum seni

Belki ilme ilmek, özenle işlediğim,

Sinsi plan budur

Sen kucağımda masumca uzanırken

Kendi içimde kurduğum bir

Gitmek imparatorluğunun kralıdır, seni yazı malzemesi yapmam