Seriye bağladım ya içimde ki katili,
Şimdi kork benden muallime hanım..
Lavanta tarlalarını hiç görmedim,
Ama kokusunu biliyorum özlemenin..
Biz ikimiz ve ilişkimiz,
Tezat, mizahi ve acıklı...
Ben seni unutamıyorum,
Sen beni hatırlamiyorsun...
Absürt ama komik değiliz...
Bu mektuplardan senin haberin olsa,
Bir kez okusan,
Kendini iyi hissetsen,
Mutlu olsan,
İyi olurdu...
Ben mi boş ver beni,
Yazıyorum işte,
İnan bana dramdan besleniyorum....
Gitmek istediğin o günü hatırlıyor musun,
-14 nisan tarihini-
Sana dur demedim.
Sen kalsan bile,
Yemin ediyorum muallime hanım,
Sırf yazmak uğruna seni terk ederdim,
Kızma bana ben deliyim...
Sen muallime hanım,
Sen de en az benim kadar delisin,
Gittin ve şiir olmayı tercih ettin...
Ama içimde hep bir ihtimal var,
Seninle buluşacağız muallime hanım,
Ya bu alemde veya ruz-i mahşerde...
Şimdilik böyle devam,
İlham senden,
Yazmak benden...
