-Eren Kaya-

Guaj ve anlamsız bir yer'deyim,

Kendime muhalif, müstehcen biçimde.

Camdan aşağı düşmüş gibi kalibresiz,

Telden ten'e kaltak işve.

Parizyen çorapların ülkeye girişi ve sonrasındaki,

Gelişmelere istinaden değildi hiç bir şey.

Uzun çizmeler kadar yorgunum,

Bağışla beni rabbim.

N'olursun anla beni uzletim, usarem, beyaz risalem,

Derdi eskiler demesine de, geçti o günler bir ömür yangınında.

Tüm renkleri ben karıştırdım,

Ondan her şey alaca.

Endoplazmik retikulumlar kadar pornografikti,

Amak-ı hayeller içindeki ün'süz harfleri giydirmek.

Uçtu da gittiler kırklar dağında ki kuşlar,

Bir ben kaldım geriye, kırık kanatlarımla.

Bu mecmuada iyelik eklerine yer yok,

Parka giyinip sol yumruğu havaya kaldırmakta.

Kıdemli hüzünler biriktirdim,

Dokuz ışık ve siyah mürekkepli