VII
Ben yalvardıkça gaddarlaştı tanrı
Bir avuç insan “olayı bu onun” dedi
Diğerleri yaktı beni inanamazsın
Onlar için tahta parçasıydım da ondan
Seni düşündükçe yeni bir tanrı yarandı içimde
Diğerlerine benzemeyen hiçbir yönüyle
Dua beklemeden el uzatan
Günah işlemeden yakan
Kahkahalarıyla zevkler içindedir şeytan
Dünyanın dört bir köşesi aynadır onun için
Hadi çıkar ortaya kadınsı merhametini
Beşinci bir köşe yarat insanlar için
Şimdi gitmek zamanı meleklerle
Çağırın beni kanatlarınızın serinliğiyle
Size yeni bir tür armağan ediyorum
Nelere kadirdir onun yumuşak varlığı görün
Nadiren gülümserdi yüzün güçlülere
Sen ki ezilenlerden yanaydın hep
Şimdi de öyle bakıyor gözlerin
Onlar ki görmüyor beni, ne fark eder
Neye tesir edebilir ki içimizde ağlayan
Hangi kısır döngüyü kırabilir
Bırak aynı şeyler yaşansın benimsen
Yahut benimsemeden seni
Bırak ortada kalayım öylece
VIII
Doyumsuzdur bu açlık
Ne yapıp eder bulmak isterim seni
Vahşi köpeklerin kuduz taşıyan dişlerinde
Ne yapıp eder bulurum seni
Kendi payımı sana adamayı seçiyorum
Günlerden yahut dile daha kolay gelen yıllardan ibaret
Sana adamayı seçiyorum bu ufacık yaşamayı
Seni biriktiriyorum ezilerek açılan yaşam çukurunda
Nihayet gömülmekte üst düzey sayılan da
Her şeyi yutar şu kara toprak yağmurlarla ıslatır boğazını
Çerezliktir hâlimiz onun o devasa yapısı için
Gömülüyoruz işte karanlığa, gömülüyorsun sen de
Nasıl da titretir yüreğimi dudaklarından çıkan bir kelime
Yine de çıkaramaz beni karanlık tarafımdan
Çıkamam gün ışığına, yakar derimi parıltılar
Fakat sana yer ayırdım burada, bekliyorum öylece
Ey ruhum, burada yer yok sana
Topla bütün aşklarını ve uzaklaş buradan
Ey beni yutan küçücük kız
Çıkar sapladığın bıçağı yüreğimden
Nefes alamıyor çürümüş ciğerlerim
IX
Yukarı bak, nasıl da kabarmış bulutlar
Onlar ki tanrının kirli izleri gökyüzünde
Nasıl da büyülemiş seni eseriyle
Kıskanıyorum onu benden iyi yaratıyor diye
Kıskanılmaz mı onun sonsuz gücü
Baksana nasıl tasarlamış seni
Nereden bulmuş o gözleri
Kimden çalmış saçlarını
Her tanrı hırsızdır biraz
Ben de öyleyim bakma yargıladığıma
Her insan mülkiyettir hem
Bakma seni tanrıdan kıskandığıma
Ne yapsam nafile, aklım gidiyor sana doğru
Neye baksam sen varsın biraz
Nahif bir uyum içindedir varlığın maddeyle
O yarandı senden, sen yarandın önce
Çevir bana tutkulu çehreni şehvetle
Seni kollarıma saracağım öldürmek için
Benle birleşesin diye seni koparacağım kendinden
Beni içten kemir diye bırakmayacağım içimden
