Ağrılı yolların sana çıkması dileğiyle katlandığım

Ayak iltihapları gibi,

Bir alzheimer hastasının hatırladığı tek şey gibi,

Kendi ekseninde dönen ama asla hareket etmeyen

Çakı gibi bir düşünceyle başladı her şey.

Sadece göz göze gelmeliyiz.

Vazgeçmekle iyileşmeyeceğim.

Bakışarak ağlamalıyız çünkü,

Baştan kara mezhebimi aydınlığa kim ikna edecek?


Tümü herkesin, istediğine kavuşmuş,

Ben saatlerce uzaktan izlemişim gibi.

İçimdeki o koltuğu hep boş bırakmışım,

Lakin kimse oturmak istememiş gibi.

Yine de o kapıyı çarpmayacağım yüzüne,

Sana çarpılan her kapı, benim elimi kıstıracak gibi.

Her şey merdivenden inen bacaklarımla başladı.

Asılsız kehanetlerle zihnim dolmamalıydı

Yine de bir kucaklanmayı çok gördüyse hayat,

Bakışarak ağlamalıyız çünkü,

Parçalanmışı kim nasıl tamir edecek?