Bir gül ki sevgilim son baharda
aşkın toprağında yeşeren
fırtınada kırılmayıp
iki çift lafına boynu bükülen
bir gün ki sevgilim sen
bir daha böyle gülmezsen
yazıklar olsun bana
elimde bir şişe su bir boş kova
ekmeye mâna yok hayatı
o vakitten sonra
sen değilsen biten topraktan
üstünde yürümeye lüzum yok daha
