Eskisi gibi gülemiyorum,
Yaşımla ve ya yaşadıklarımla mı alakalı,
emin değilim.
Sokakta koşuşturan çocuklar mutlu ediyor beni,
Kötü insanların gazabına uğramış olan küçükler geliyor aklıma,
siliyor gülümsememi.
Bulutlar mutlu eder beni, ağaçlar, deniz,
Fakat onları korumak istemedi aslında hiçbirimiz,
Çocuklar girişsin meyve ağaçlarına,
Beşeriyâtın kahpeliği gelip aklıma, siliyor gülümsememi.
Güzel kadınlar elbette çekiyor ilgimi,
Bazılarının niyeti her hâlinden belli,
'Pişt' bile demeye yokken hakkımız,
Katletti halkımız onlarca kadın bedeni.
Sanki anormal bir olaymış gibi kadının tenhada ya da karanlıkta gezmesi,
Sistemim bunu konuşturacak beyinler yetiştirdi.
Ben de sevmiştim bir kadını,
Anlattı ki o da gençliğinde taciz edilmiş.
Hayâlimde ütopik mutlu bir dünya,
Orda bile olmak istediğim her yer tenha,
Hakkı her kulun sevmek tabi ki,
Fakat sevemeyecek olanlar aklımda,
Her daim, siliyor gülümsememi.