Bazı vakitler olur ki insan neyi varsa hepsinden vazgeçer. Suyundan, ekmeğinden, düşüncelerinden, kitaplarından, belki de ailesinden… Gözü hiçbir şeyi görmez, yaşamaya dair içindeki heyecanın tümünü kaybeder. Bu durumlarda bir ışığa gereksinim duyar. Parıltısı sönmeyecek, kendisini hayata tutundurabilecek kadar güçlü bir umut ışığına… Bu ışık kimi zaman bir kuşun cıvıltısı olur, kimi zaman bir başka insanın fark etmeden söylediği birkaç cümle yahut da bir derenin ahenkli akışı bile olabilir. Şahsen benim bu hayatı sevmemin başlıca nedenlerinden birisi de budur. Siz pes etmeye yeltenedurun, o an evrende her ne varsa size yaşamı sevdirmek, hayata yeniden ve ilelebet bağlamak uğruna işe koyulur. Adeta bir işbirliği yaşanır aralarında. Sanki size sizden çok değer veren birisi vardır ve sizden ayrılmak ona dayanılamaz geliyordur, bundan dolayı size bu dünyanın güzelliklerini sunar, size evren yoluyla bir mesaj yollamaya çabalar. Fikrimce bunun düşüncesi bile insanı mutlu etmeye yetecek güçtedir.
Çok değil, biraz bile hayata dair umudunuzu, hedeflerinizi veya heyecanınızı kaybedecek olursanız bu söylediklerimi hatırlatmanızı isterim kendinize. Bir şiir açıp okumanızı isterim, ruhunuzu arındırmak için kötü düşüncelerden. Bir kitabın kapağını açıp maceraya başlamanızı isterim, gerçek dünyadan uzaklaşmak için birkaç saatliğine. Doğaya çıkıp bir derin nefes almanızı da isterim, temiz havanın yanı sıra temiz duyguları da içinize çekebilmeniz için. Ve en çok da gözünüzdeki karanlık perdeleri kaldırmanızı, kulağınızdaki kötürüm pası silmenizi isterim; yaşamanın güzelliklerini detaylarıyla görebilmeniz ve doğadaki enerjinin sesini hissedebilmeniz için. İsteklerim, belki böyle kaleme alınca –kaleme almamla kalırsa- anlamsız gelebilir. Fakat bu arzularımı yüreğinizde hissedip üzerinde düşünmenizi dilerim sizden, son dileğim olsun. O vakit her şey daha anlamlı gelecektir, fiziki olarak olmasa da temiz kalplerimiz, güzel duygularımız birleşecektir. Ve inanın ki, bir daha hayata olan enerjinizi yitirecek raddeye de gelseniz anında parlayacak umut ışığını fark edeceksiniz. O ışığı takip ettiğinizde evrenin gülümsemesini hissedecek, siz de bir karşılık vereceksiniz. Sonrasında tüm güzellikler, evren gülümsediğinde izinizi takip etmeye başlayacaktır. O yüzden izin verin, gülümsesin evren daima!
sare
2020-05-30T19:23:03+03:00kesinlikle katılıyorum dediklerinize. yorumunuz beni mutlu etti, asıl ben teşekkür ederim. :)
Yuşa Oğuz
2020-05-30T18:57:13+03:00Pes etmek, vazgeçmek dediğiniz gibi her şeyden vazgeçmek bu kötü düzenin yegane isteğidir bizden. Ekran görüntümü aldım ne zaman pes etmeye yeltenirsem okuyacağım. Teşekkür ederim. :)
sare
2020-05-30T17:38:52+03:00:)) teşekkür ederim, hissedebildiyseniz ne mutlu...
Fatotes
2020-05-30T17:34:36+03:00İçeriği okurken Ganj Nehri'nin kenarında yoga yapıyor gibiydim sanki, bittiğinde anca kendime gelebildim :D Kaleminize sağlık, rahatlatıcı bir yazı olmuş.