Benim yarımküremde geceler ağır ağır gelir,
ayak sesleri siner kulaklarıma
usulca örter üstümü,üşürken yarınlarda.
Kıtamın bu tarafında akıtır gözyaşlarını,
tazeler tüm dünlerin kahrını.
Kucağında nurtopu gibi bir ay,
aydınlatıyor sanki en ürkek yanımı.
Varmıyor dişi utancından ama haykırıyor yine de
gündüzle bir olup eksiltecekmiş ömrümden
Biz ülkemin karanlığına direnirken.
