Kırıklı camlar yakınıyor tek hışımlık
Bu eller benim mi?
Sararmış tüyler ve bağlı çizgilerim
Nereye baksa aç köpekler
Dönüp dolaşıp yalın ayak kalır
Fark etmez ne büyük özgürlük,
Ne büyük kıyas
Kabul ne zayıf heves
Annem hep derdi
Hep derdi
Gülüşünde nefret yıkardım
Bir yarı da uykusuz kalınca mevsimlerime
Acısınlar bana
Huzurla utanayım
Mavi ne çok nefes, ne çok toprak
Rüya nasıl kısa nasıl da yakın bana
