Teninde yok oluşların izi
Bu sularda kulaçlarım ziyansız, yakıntılı
Bilmiştim saçlarındaki kabusu aksak nefeslerinde
Gücün yetmiyor diye suçlamayacağı...
Gülünç bir bahar
Şafak sayıklamalarıma yansır
Daha ne kadar utanmalı yağmurdan
Yüzsüz kolluklar iç göstermeye başlar
başlamaz
Diğer her şey gibi derinle...
Gezgin ayaklar ayrık otlarında
Önce sular çekilir
Yokuş aşağı sürüm telleri kızışık
Anlamaya, anlatmaya teşne
Tanıdık yüzler görüyorum
gecenin hevesinde...
Sürekli bekliyor, bekliyor...
Bitişlere tutunmak için
Dolanıyor bir bütün çemberi
Sen dur çocuk, zamanı bulandırma
Soğuk irkilir teninde
Patikalar yarat...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok