Bu ışıklara veda etmem sonra zaman mefhumunla baş başa kalmamdır
Zaman duvarlardan da bileklerden de akmaz, düz çizgiden de şaşmaktadır
Gözlerime iltica eden kan kan damar, alay edense bu akrep bu yelkovandır
İsyanına lüzum mu var, Rabbin bile der bu günahkâra her şey revadır
En uzun gecede kağıdı âhâr etmişim beni dünya için kim âhâr edecek
Aşka köle olmuşsun aranıp durma diyorlar, beni kim sultan edecek
Meyustan kurtulmaya Mevla var lakin secde beni meyus edecek
Tek kişi mi yaşar beşer, böyle giderse birimiz tövbe edecek
Nesnesini bilmeden cüda yaşamış birine nâr da nar da manasız geliyor
Ey beni yaratarak nâra atan sanır mısın nar için öyle kolay yaşanıyor
Bu girifti görmeye ne verdiğin bir çift göz ne de bu kıt aklım yetiyor
Şeytana temayül ettiğimiz yok fakat kulun sana serzeniş de etmiyor
