iki yabancıyı

birleştiren,

ve yine

düşman eden

şeydi

aşk.

1464ün köşesinde

geçip gidenleri seyrederken

anladım bunu.

Sonumu görmüş gibi

buharı tüten bir medyum gibi

hepsinden biraz daha

kayıtsızca sadece

bir bakkalın karşısında

soluk yüzlerin

pürüzsüz yüzlerin

tıpatıp aynı yüzlerin

arasında oturuyorum,

kafesinde sessiz bir bülbül gibi.

Hayır yalnız değilim,

hiç yalnız kalmadım.

Yalnız kalmak için çaba sarf ettim ama

bir kez bile başaramadım.