Bir ileri, iki geri sallanıyorum
Yüzüme dökülen yağmur damlalarıma gözyaşlarımı emanet ediyorum
Düşüncelerimi bir balonun ucuna bağlayıp rüzgâra bırakıyorum
Kenarı işlenmiş mendile dileklerimi yazıp ateşe savuruyorum
Adımlarım hep bir öncekinin taklidi
Sessiz sedasız bu dünyadan göçüyorum
Darağacına çıkıyorum ihtilaller yaşanan dünyamda
“Güneşin büyüsü”nde sabaha karşı ateşe veriliyorum
Ellerini tuttuğum insanlara hep bir gülümseme bahşedip
Yanlarından geçip gidiyorum
Gecenin bi'vakti nefes alışlarıma bile küskün ruhumu
Huzura kavuşması için özgür bırakıyorum.
pınar
2020-06-13T01:58:56+03:00Bir yok oluş gibi görünse de bana bir başlangıcı anımsattı bu şiir. Kalemine sağlık.