kitap aralarına gizlediğim
bir gülüşün vardı
bir gülüş
güz çiçeklerinin akranı
bir şiirde apansız
denk gelirdim adına
sen o'ydun
yüzme bilmeyen denizkızı
sesin bir sincap
gözlerin ağaç kabuğu
imrenirdim
nehir yataklarını dolduran bakışlarına
acıyla barışkın kollarına imrenirdim
olanca hınçlarıyla
şeffaf göğüne vururlardı senin
vururlardı
vururlardı
sadağında bir ok gibi
susardın sen
sustuğun her satırda papatyalar açardı
polis fezlekeleri dava dosyaları
yalnız adını bilirdi senin
sen o'ydun
yüzme bilmeyen denizkızı
kaşla göz arası
dönüp sorardın bana
"güz çiçekleri
güz çiçekleri birgün
adımı öğrenecek mi"
soluksuz
eğilip öperdim sesini
"elbette yoldaş" derdim
"elbette"
çapraz bir fişeklik gibi adını
taşıyorum göğsümde
Umut Ulaş Çelik
23 Temmuz 2023
Gültepe
umutulas
2023-07-23T10:40:03+03:00Cher Aslan arkadaş, beğeniniz ve yorumunuz için teşekkür ederim. Var olasınız.
Cher!
2023-07-23T08:29:55+03:00Kaleminizi çok seviyorum sayın Hocam. İçime dokunuyor şiiriniz. Eliniz, kaleminize sağlık. 🎩🖤