Güzlerden eylül, etimde bir sancı
Tabutum henüz dizlerimin dibinde
Ruhum dökülen binlerce yapraktan birinde soluyor
Hüznünün sokaklarında geziyorum, gözyaşlarım tebessüme çalıyor.
Bir ıslık bir dünyaya karışıyor, karışıyorum.
Güzlerden ekim, vakit hayli geç
Bir dolunay şimdi saçlarımda geziniyor
Şu şarkı dilime vuran binlerce kadından birine düşüyor
Denizin dalgaları diyorum, ışıldıyor.
Bir fısıltı, bir umuda karışıyor; karıştırıyorum.
Güzlerden yas, titrediğim bu rüzgâr adın
Biriktirdiğim onca yasak önümde ağarıyor
Bir ömür demine vuruyor, susuyorum.
Kendime koşuyorum,
-kendim bana en uzak-
Bir ben karışıyor adına, kanıyorum.
