Biliyorum artık

Öğrenmem için şehir seferber oldu

Bakmadı yüzüme, yalnız bıraktı

Saatler durdu desem de zaman aktı

Öğrendim, gelmeyeceksin

Zaman kulağıma fısıldadı

Rüzgar bağırıp çağırdı

Güneş sırtını döndü, gelmeyecek dedi

İnanmak istemedim

Anladım ki,

Bu ömür bittiğinde

Yanımda götürebileceğim tek şey sevgin olacak

Sana rağmen

Yüreğimin paslı kederli hali

Barındırıyor sana sitem

İstemesem de elimde mi?

Kainat bu kadar net olmasa

Rüzgar, güneş, zaman biri sussa

Umut etmeye yüzüm tutsa

Elim göğsümde beklerdim