her çarşamba
koltuklar buharlı
tavanlar göz alıcı
boynumda yaralar
kalbimde ovalar
kimsesiz
bulutlar aşikar
sensiz damarlarım
tüten çiçekler
bartzabel kadar
kıskanç, öfkenç
tılsımsız
iblisler kanadı
alnımda geleceğim
bulandı, iğrençlikle
duruldu sonlarım
hangisini seçsem?
bilinçsizce...
aynı sona
çıkar sonlar
ah taverna
vah ki;
sen beydeba
özerkçe
soluklarım düğümlenir
üzengiler vurulur
kırbaçlar çalınır.
tanrı yapar
adı tanrı
çünkü
beyaz kırlangıçlar
dişi yıldırımlar
lotustur gamzelerin
takılmış sana
güldükçe bilinir
kederim
sevgileri sana
bağışladım korkusuzca,
adın kaderimin
kısaca özetidir
ölmek seni;
aşkça
sahne başladıysa
ölmekle cezalısın
akıllıysan anlarsın
kalpli isen ağlarsın
adın Renée ise;
tanrısın.
ey beyazlık
haydi gel
temizle günahları
tek tek
yine yağ
yine yağ...
