O göğe dokunmak imkansız artık.
Ellerim ayaklarım çoktan yerin dibine battı.
Ve ben; Zaten hiçbir zaman bulutları okşayacak kadar yükseklere uçamadım.
Beni cesaretlendirme daha fazla,
İnceldiğim yerden kopmak istiyorum.
Yardım elini uzatma sakın!
Çırpındıkça batmak istiyorum.
Bu umut silsilesi beni çok yordu.
Artık huzur içinde yatmak istiyorum.
Beslediğim tüm umutlar tarafından zehirlendim.
Bu hayat için öylesine aptaldım ki;
Ruhumun en can alıcı yerine yeni umutlar diye sinsi mayınlar döşedim.
Şimdi bana acımasın kimse!
Ben bu sonu çoktan hak ettim.
