İnsanlık sırt çevirmiş Tanrı'ya,
Bir kadın yüz çevirmiş insanlığa,
İnci inci dökülen gözyaşıyla.
Ak yüzü, kırmızı kırmızı,
Yanakları dağlara küfür eder,
Öyle sert ki yüreği,
Beton çivisi çakmış üzerine,
Bir fotoğraf. Haliyle...
Beyaz atları bu memleketin,
Toprağı çiğnemiş bir haşmetle,
Kara atlar, bir of çekmiş ki ne of!
Kızım ben sana demedim mi ?
Yavrucağım ben sana demedim mi ?
İs olacak bir gün yüzümüz,
Kokladığımız yazlar,
Zehir olacak ciğerimize,
Üşüdüğümüz kışlar yok olacak kadın!
Şehrin her tarafı kızıl kızıl yangın!
O bulutlara bakamayacağız,
Uzatıp ayaklarımızı,
Bir alev, bir duman,
Bir siyah, bir gri!
Ben sana dedim!
Ben size dedim!
Bir kadın, dalacak uzaklara,
Titreyen elleri, silecek gözlerini,
Dik durmak ister bizim kadın,
Titrese de dudakları,
Geride kalmış bir kadın, olanı biteni anlatacak!
Aşk yaşadığı bahçeler mayın,
Gençliğinde yüzdüğü göller kuru.
Eskiden anam anlatırdı,
İnanmazdım diyecek,
İçim sızlardı kötüsüne hikayenin,
Gerçekmiş diyecek! E haliyle...
Biz bir şiir bırakacağız evvele,
Bir türkü olacağız,
Ruhum göklerin tepesinde,
Belki o kadının daldığı yerde,
Biz bir hikaye olacağız! Eee haliyle...
