Tüm insanların birçok konuda, birçok fikri vardır. Tüm toplum karşı da çıksa kişinin kendisi için doğru odur ya bazen. Benim de fikirlerim var dostlar. Hem de o kadar uçuk ki bazen... Kimse tarafından kabul edilemeyen.


Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki bazen; şu koskoca dünyada beni anlayabilecek tek bir kişi yokmuş gibi. Susuyorum bu yüzden, vazgeçtim anlatmaktan. Dinlemek isteyen onca kişi de var oysa ama anlamayacaklar ki... İnsanlar anlamıyorlar gibi, tek akıllı benmişim gibi düşünüyorum. Oysa neyin egosu ki bu? Ama bir yandan da nasıl akıl edemiyorlar ki bu kadar basit şeyleri? Hiç mi akıllı adam yok şu dünyada?


Sorun sessiz kalmak da değil; bunun hayatıma etkisi... İnanın bu satırları yazacak gücü dermanı nereden nasıl buldum, bilmiyorum. O kadar vazgeçtim ki hayallerimden, ideallerimden... Belki de çok fazla düşünüp her şeyi başardım, maalesef ki sadece "kafamda" başardım. Bu yüzden ki hevesim kaçtı.


Bugünlerde şunun farkına vardım, geç de olsa: Düşünme! Sadece yap.


Kafamda o kadar kuruyorum ki tüm projelerimi, fikirlerimi. En ince ayrıntısına kadar, tüm felaket senaryolarıyla, en iyi ihtimallerin hepsini yaşayarak. Harekete geçmek dışında her şeyi planlayarak. Aradan yıllar geçiyor ve bakıyorsun ki senin o bebeğin gibi gördüğün proje, "harekete geçen" biri tarafından senin yaptığının yarısı kadar bile mükemmelliğe sahip olmadan "başarı"ya ulaşmış. Arkasından sadece eleştirilerinle boş boş konuşuyorsun sonra... İşin kötü tarafı hâlâ harekete geçmek yerine sadece boş boş eleştiriyorsun.


Ardından da boş boş sağda solda ahkam kesmeye devam ediyorsun. Çözüm çok kolay aslında ama "Sadece yap!". Bir şeyin daha iyisini yapabileceğimiz ya da daha iyisi yapılabileceği konusunda hep ahkam kesip duruyoruz. Ben çok sıkıldım kendimden bu konuda arkadaşlar. Her konuda fikrim var, her şeyin doğrusunu biliyorum. İronik kısmı, gerçekten de hep haklı çıkıyorum ama hiçbir anlamı yok. Yok işte dostlar, yok, harekete geçip ortaya koyduğumuz sonuç olmadıkça gerçekten yok...


Kendim dahil olmak üzere çevrede her şeyi sadece eleştirip sadece boş boş fikir beyan eden insanlardan o kadar sıkıldım ki, sizlerle paylaşmak dışında yine hiçbir şey yapmayacağım sanırım.


Hayatınızdan bir beş dakikayı harcattım hatta üstüne bir de. Kusura bakmayın ancak böyle rahatlayabiliyorum bu aralar...

Saygılar...