tarumar eviyim iki dünya savaşının.
yel gibi esmekteyim bomba ardında.
müstesna cevheriyim dağılmışlığın,
inci işlenmiş ellerin dokunmadığında.
titremişliğime sebep akşamları baharın.
özlemek buz kesmeye benzer nisanda.
her yanımdan tüter başka rengi dumanın.
sensizken sairin bilmem kaçıncı harında.
düşleri istiflemekteyim ilkine kavuşmamızın.
hasretlik dinince pürüzsüz kollarında,
doğum yarası olsun simamda bakışların,
deniz dolsun gözlerime, huzurumun ufkunda.
Berk Bekin
2020-08-05T10:54:37+03:00Teşekkürler 🤗
Muhammed Dalpalta
2020-08-04T22:04:55+03:00Kalemine, yüreğine sağlık.
Reyhan Polat
2020-08-03T11:33:30+03:00Rica ederim. Birkaç kez üstünden geçtim, durakladım. Amaç yerine gelmiş o zaman :)
Ben hep yorumlarda yazarım kafiye sevmem diye. Ama okurum da, tekrar kaleminize sağlık.
Berk Bekin
2020-08-03T11:23:48+03:00Yorumunuz için teşekkür ederim, aynı eleştiriyi daha önce de almıştım. İlk okumada devrik cümleler anlaşılmadığı için bir kez daha okumak zorunda bırakıp akıcılığa engel oluyor. Doğrusu şiiri yazarken akıcılık kaygım yoktu, okurlar şiiri hızlıca yalayıp yutmaktansa biraz kafa yorsunlar ve üzerinden birkaç kez geçsinler istiyorum :)
Reyhan Polat
2020-08-03T11:18:44+03:00Bazı yerlerde devrik cümleler akıcılığı bozmuş bana göre. Tabi kafiye oluşturmuşsunuz ona göre yazmışsınız ama bunu yapmak zordur tabi. Yani biçimi güzel yapacagim derken anlam karmaşık olabiliyor. Baya uzun yazdım kusura bakmayın :)
Kaleminize sağlık, devam edin yazmaya.