ölü gibi bakışlarla dolunayda direksiyonda,
son sürat ilerledik buz tutmuş otoyolda
radyoda bi arya, sözleri itiraflar
frene bas! yoksa bu yolun sonu veda.
fethettik tüm bu şehri,
alkol ve histeri tüketirken seni beni.
arabanın kaydı tekeri, sana kaldı yara izi.
göz yaşı ve dört dikiş
mecbur, hastanede bekledik
güneşi görmeden gitmeyi istedin
kalalım diye ısrar ettim.
ilk kez hayatımda yalvardım tanrıya
bu kaza bi fikir soksun diye aklına
kara kara özrünü düşledim
yükselecek bir anda sesin:
"kopmak yok bu yolda anla"
sarılıcam sana göz yaşlarıyla!
sonra bi anda aklıma geldi,
o gülümsemen nereye gitmişti?
beni elde ettiğinden beri görmemiştim incilerini
ölürdüm senin için ama öldüm için için
elbet unuturum seni,
unutmam içirdiğin zehri.
