Ömrümde hiç bu kadar freni patlamış kamyon gibi yaşadığım bir dönem olmamıştı. Bu nasıl yaşamak böyle. Kendimden özür dilerim, her travmanın ertesi günü hayatıma hiç bir şey olmamış gibi devam edebildiğim için. Hayatımda ki süreci iyi yönetemedim. Genel olarak başaramadım yani. Bazı şeyler elimde değildi. Ama imkanlar verilseydi, tekrar boka sarardı her şey buna eminim. Çok isterdim her şeyin rayında gitmesini. Ama ben trenin içinde bile değilmişim.
