"Eski günlerim, hatıralarım, gözlerime, avuçlarıma yapraklar gibi dökülüyor. Benliğimi örten yığınlar altında nefessizlikten boğulacağım sanıyorum."

Cümlelerini herkes okusun istemiştim üç dört yıl önce. Edebi değeri tartışılır ama kendince "acılı ömrünü" kısa süren yolculuğunu herkes duysun istedim. Hiç tanımadığım yabancının cümleleri beni benden aldı. Edebiyat tutunduğum her şey altı yıldır, bu yüzden onun eserini paylaşıyorum. Edebiyatın sadece külfetini karşılayan cümlelerden ziyade edebiyatın can suyu olup yeşerttiğini, omzundaki el olabildiğini bir hayat olduğunu da belirtmek için.
Hiç tanımadığım birinin hayatını duyurmak istedim bu şekilde.