Her hafta aynı saatte uyandırıyor sesin

Bak nasıl ayakta nasıl da zihnimdesin

Dakik saatler gibi aklımda sönecek

Bir ışık kümesinden bana geleceksin


Mahmur yüzüm gülüyor karşılaşmak için

Öyle yorgunum ki, keşke bilebilseydin

Zamanı durdurup yanına gelmeyi dilerdim

Eğer beni görüp sevebilseydin


Çok sevince layık göremiyor tabii insan

Beklemiyor da değil lakin ihsan

Bilseydik daha çok kitap okurduk

İki kelamı bir araya getirebilmek için o an


Uykusuz kalıyorum diye annem üzülüyor

Neşem düşünce bana ağıtlar düzüyor

Yine de her gün seni sorar, merak eder

Benim üzüntümü hep o süzüyor


Bilmem sen de uyanık mısındır şimdi

Hiç düşünmez misin yazdığım şiirleri

Ne çok dinlemek, görmek isterim

O tüm aklından geçen yargılı cümleleri


Uyanacağım gece vaktini aşmamışçasına

Düşlerin uykularımı kaçırmamışçasına

Kalkıp içimi kağıtlara döküyorum

Sen bu dünyada var olmamışçasına