Sevmenin binbir türlüsü,

Bin ikinciyi doldursam kendimce.

Ben ayırırım bize bir yer,

Sadece ikimize.


Her teşebbüsüm uğradı hüsrana,

Fezadaki ay bile şahit buna.

Anlasaydın eğer gözyaşlarımı zira,

Ne gerek vardı bu denli kahroluşa.


Rüsvalıktan eser kalmadı artık,

Pek çok beşer gördü bu gönül.

Çünkü sevmek tatlı geldi,

İşin yoksa bir de buna gömül.


Kurtul hepsinden, bırak bir kenara,

Fakat yaşamak da içine sinsin.

Sana rağmen sevmiştim ben seni,

Ama artık sen de herkes gibisin.


Sevmenin binbir türlüsü,

Bin ikinciyi de ben ekleyeyim.

Eğer, çünkü, rağmen üçlüsü,

Herkesin çektiğini bir de ben çekeyim.