Rüzgâr diyorum, ne kadar acımasız
Süpürüp giderken sokakları
Bir çöpçü edasında
Bir ıslık eşliğinde
Bedenimi almayı unuttu çöp kenarından
Alçakça alırken son şişe şarabımı
Gülümsemedi çöpçü
Oysa ben usulca bıraktım ellerine hayallerimi
Çöpçüden hesap soruyorum
Tanrı, yarattığını ve yaşadığımı unuttu
Ateşten yarattığı odaya esir aldı
Aydınlık nedir göstermeden
Bir zifiriye sürükledi aciz bedenimi
Tanrı'ya hesap soruyorum
Sigaramla yeni sigara yakıp
Dumana boğarken gökyüzünü
Ölmüş birini kaç kere öldürürsün deyip,
Kocaman bir tekme atıyorum bitmiş paketime
Neden az yaparlar şu zıkkımı
Tam da ölümün tadı gelirken dudağıma
Bittiğini görüyorum
Tütüncülerden hesap soruyorum
Neden en güzel zamanda alır hayat gülüşleri
Tam inanmışken ya da neden
Alır gülüşünü sevdiklerimiz
Ya da ölmek isteyen bir beden neden sıkışıp kalır
Komplo kurulmuş hayatlara
Kancık pusulara bezenmiş ömür
Hayat bize acımıyor
Bir cinayet zanlısı
Hayat bize işkence ediyor
Acıyı yaşıyoruz iliklere değin
Hayattan hesap soruyorum
