Hani çiçekler açacaktı ömrümde
Sen gönlümün yalancı baharısın
Yaprak gibi düştüm ya önünde
Sen şu kalbimin kırık kanadısın
Yar deyip de basmadın bağrına
Merhemi de olamadın ağrıma
Bilmem çıkabilir miyim yarına
Sen gönlümün kimsesiz mezarısın
Bir meçhuldedir yüreğim, bilinmez
Ayrılık alın yazısı mıdır, silinmez
Aşkın kuyusuna yarsız inilmez
Sen gönlümün kopan bağısın
Sen varsın çektiğim her cefada
İçmem senden, su olsan Kerbela’da
Adım geçer bir gün okunun selada
Sen ölen umudumun tek celladısın
Baharıma karayı çaldın, değil haki
Sen gitsen de acın kaldı bende baki
Geçer gider desen de bu sızı illaki
Sen sol yanımda bitmeyen sancısın
Hani çiçekler açacaktı ömrümde
Hani baharlar esecekti gönlümde
Hani yanımdaydın son günümde
Sen inandığım en güzel hilafısın
