Anlıyorsun günden güne; demliğe koyduğun su kaynayıp bittiğinde, yaktığın her sigaranın yarısını rüzgar içtiğinde, o şarkı biteli saatler olduğunda, sapacağın o yolu çoktan geçtiğinde, koyduğun buz kadehte eridiğinde, kağıtta yazacak yer kalmadığında, ihtimallerin tükendiğinde, yürüdüğün o yol çıkmaza geldiğinde, yerli yersiz ağlayıp güldüğünde, hayatın bilmecesini çözemediğinde ayıkıyorsun. Hissetmiyorsun, sadece fark ediyorsun. İçinde yanan sokak lambalarını eğlendiğini düşünen bir çocuk edasıyla birer birer patlattığını düşlüyorsun. Hiç yakalanmayacağını düşünerek o zile basıp kaçıyorsun. Ama hayat bu, bir gün yakandan tutup gereğini yapmasını bilir ve sana bildirilen bu haddinle ne kadar hissizleştirildiğini öğrenirsin. Kolayı herkes yapar, sen zoru istiyordun. Tebrikler, tam notla geçmeyi başardın. Harf notun his'sizlik...
