Uzun yolculuklar...
Ardı adına dizilmiş yeşil yapraklı ağaçlar mavi gökyüzünü öpüyor
Bir kuş gözlerimden havalandı, kanatları kalbim
Kulaklarımda geçmişten kalma çocuksu bir kahkaha
Zamanın elleri yazıyor geçen her bir saniyeyi anılar defterine
Hatırladıkça tozlu sayfalarda kayboluyorum
Parmak uçlarımda yükselip gökyüzüne dokunmak istemiştim Peter Pan
Yıldızlarla konuşmak istiyorum güneş yeryüzünü öpeceği ana kadar...
