Mutluluk nedir bilmem.
Acı nedir onu da bilmem.
İçten gülmek nasıl bir his,
Onu da hiç bilmem.
Çünkü hissizin tekiyim ben!
Yeter be! Bıktım her şeyden,
Hayattan ve kendimden.
Yaşamak ve nefes almaktan.
Böyle hissizce hiç olmaktan.
Çünkü hissizin tekiyim ben!
Hissiz bir hiçsem, kime ne bundan?
Ölürsem kim üzülür ki arkamdan.
Yaşasam kime dokunur ki bir faydam.
Bunalıyorum böyle hissizce yaşamaktan.
Çünkü hissizin tekiyim ben!
Hiç bir şey hissetmiyorum artık!
Ne gülebiliyorum ne de ağlayabiliyorum.
Ne bir kaşık balla zehri fark edebiliyorum.
Yaşamaktan bıkıyorum, ölmektense korkuyorum.
Çünkü hissizin tekiyim ben!
Gülmekten çenelerimi yormuşum.
Ağlamaktan gözyaşlarımı kurutmuşum.
Koşmaktan ayaklarımı yormuşum.
Konuşmaktan damaklarımı kurutmuşum.
Dönüşmüşüm hissizin tekine ben!
