Yorgunluğu sürdürüyorum, yaşamı değil

Yakasız bir zaman

Hiçbir şey kalmadı bir araya gelecek

Birbirinden bağımsız tükeniyor her şey

Meltemmiş, poyrazmış, hak getire

Burada soluğumdan başka rüzgar tanımıyorum

Tufan duruldu, yaprak kımıldamıyor

Çoktan süpürüldü yaşam emareleri

Mevsiminde yeşeremeyen bir ağaç,

Ne kadar ağaçsa,

o kadar işte


Herkesin sende gördüğünü kendinde göremiyorsan

Canı cehenneme güzellemelerin

Acını elinden alsalar dümdüz insansın

Bunun alkışlanacak bir yanı yok

Hiçbir şey hiçbir şeye yorulmasın

Alt metnimiz kalmamıştır


Yol bittiyse haritalar anlamsız şekillerden ibarettir

Zihninde kocaman bir dur tabelası

Umudunu törpüleyen bir yürüyüşü ne kadar sürdüreceksin

Derdim

Hareketsiz kalma hakkımı elimden almasalardı


Bakın burası çok önemli:

Hissizlik birçok histen oluşur


Kişisel gelişimin de canı cehenneme, kendini gerçekleştirmenin de

Bir yer var

Orada birikmez,

Orada tükenir insan

Ama işte

Gidemiyorsan kalmanın, kalamıyorsan gitmenin bir yolunu bulacaksın


Suskunluk dilde değilse

Sessizlik birçok sesten ibarettir


Bana yalan söylemiş

Ya da doğruyu saklamışlar

Bilemiyorum

Ancak

Yanılgı burada sonlanıyor

Şiirle, şarkıyla falan değişmeyecek bu dünya

Tükenmenin başka bir yolunu bulalım