Her şeyi doğru yapmışken sonuç alınmayan bir şeyler
Evet kablolar doğru
Her şey nizami evet
Durup dinlenmelik vakit var
Yerim rahat
Uykum yok
Dizlerim de var gözümün önünde
Karnım tok
Her ne zıkkımsa kırılıp dökülür olan
Öyleyse çaresi yok yalnızlığın
Ayrıldım onlardan ve bunu bir muska gibi astım boynuma
Boynumdan inmeyen zincirle akraba
Solutulmuş zehir gibi meylediyor çocuklara ki o,
Ne illet bir çeşmenin suyudur
Burunlar kanatır keyfi gelsin diye
Beyazlar kirletir
-yani bırak ne zararı var-
Söyletir kabaca sözleri kıyı köşedekine
Onu tanıdım, selamlaştım, tiksindim ondan
AVCUNU AÇ VE ÜÇ KERE TEKRAR ET
*çocukların kanadı yok
*annemin kanadı yok
*sevgilimin migreni var, kanadı yok
-Saçmalama; sen dünyaya bunun için mi geldin?
Bir sabah oluş ayırdım geceden
Hesabını kitabını yaptım
Kanadı yanakları sevgilimin gülerken
Sonra söndürdüm onu, anahtarını unuttum
Ne hali varsa görsün istedim
Neden?
Melekler Kadar tembel oluşuma
Şeytan gibi yüreği ateş sağırlar çizdiler
DUA
*tanrım saçlarıma meşe yaprakları düşsün
saçlarıma meşe yaprakları düşsün
omzuma değil tanrım
saçlarıma meşe
yaprakları düşsün
bir gözüm dönmesin güneşe
tanrım uçmak istiyorum, lütfen
Onları öldürdüm
Onlar sevgilimi görmediler
İnsanı yalnızlıkla sınayanlar ölmeli demokrasilerde
Sınavı geçenler öldürülmeli
Mezarlarda kutsal sözler söylemeli şairler
Ben buradan gitmeliyim çünkü
Atlar caddelerden geçemez
Delilik böyle ucuz değil öyle mi?
Delilik emanet alınmaz öyle
Delilik tanrının ödülü, böyle mi?
Yalnızların yüzüne tükürmeli
TÜRKÜ
*çobana bak hiç ölmemiş
*hiç ölmemiş çobana bak
Ne gerekiyorsa aldım yanıma
Gözlerime yer kalmadı
Bakmadım bir daha dünyanın son oluruna
Pazarlık yapmadım
Dedim mi yalnızlık tanrıya mahsus madem
Bu bendeki kimin şirki de cehennemi bana soruluyor?
Başında bekledim yıldızlar uyusun diye
Her şeyi doğru yaptım masa örtülerim vardı
Bir düğme daha ilikledim
Çocuklara kanat verildi
Işığa doğru yok oldum kendimde
AND
*Öyleyse yeniden başlamayacağım
Fotoğraf: Utku Sabahaddin Koçlar
Mahsum
2022-05-08T00:52:01+03:00Öfkenizi şiirden çıkardığınızı düşünüyorum. Kendinizden kaçıp şiirlere sığınıyor ve kendinizden çıkartamadığınız öfkeyi oradan çıkartıyorsunuz gibi. Kelimeler, muhteva hepsinin toplamı bu pencereyi açtı zihnimde. Şiiriniz soyut göründüğü kadar realist. Realist göründüğü kadar sanatkârane. Kelimeler iyi seviyorsunuz. Ünlü ve ünsüz uyumunun dikkat etmeseniz dahi kendisine yer edindiğini düşünüyorum kaleminizde ve realist olduğu kadar soyut dediğim mevzuya da burada ulaşıyor belkide şiiriniz. Bununla beraber şiire bazen nefes aldırmak gerektiği düşüncesindeyim, belki bunu deneyebilirsiniz. Bu yoğunluk sizi tüketir, şiiri boğar okuyucuyu yorar yer yer. Bütün malzemeyi tek kek için kullanmak gibi desem yeridir sanırım. Çok konuşmuşum, kaleminize sağlık.