İçimdekileri bir yerlere yazınca çok rahatladığımı fark ettim bugün. Yenilenip tazelenmemin yolunun yazmaktan geçtiğini hissettim her bir yerimde. Sanki ben yazdığımda ruhumun boşaltım sistemi dışarı atması gerekenleri çöp kutusuna kolayca atabiliyormuş gibi bir his bu. Üstelik yazmayı çok seviyorum. Sahi ben değil miydim sarhoşken arkadaşım olan o yazara, "Umarım bir gün ben de senin gibi güzel bir şeyler yazarım. Bir yazar olduğun için hayranım sana." diyen? Başka sarhoş olduğum bir gece ise şimdiye çoktan başka boyutlara geçmiş bir yayınevi sahibine, "Ben de yazacağım. Yazdığımda kitabımı basar mısınız?" diyen de bendim ki.


Şimdi buraya geldim. Biraz da BuBi' Sanat'ı karalayacağım. Çok özledim yazarak rahatlamayı. Hoş bulduk ve hoş geldiniz.