Önce seni yaratıyor, bir lütufmuş gibi.
Sonra sana doğruyu yanlışı gösteriyor, bir öğretmen gibi.
İlk sen değilsin ha bu yüceliğe mazhar olan,
Senden önce ne oyunlar kurmuş ebedi alemde, bir çocuk gibi.
Hiçlikten varlığa toz duman ola,
Er meydanı değil ha!
Buyrun İhsan-ı Adem'i yaratmaya...
Toprak, su ve ateş harman ola,
Şekli cemali eşsiz ve mertebesiz ola,
Ona iyilik, ona kötülük verile, kıymeti bilene!
Can sıkıla nur ola hu.
Uyusunda çoğalsın oğul,
Kaburgasına ruh üflensin,
Büyülensin, yüreğine köz elensin,
Başı dönsün, yıldızlı alemi tur eylesin hu.
Şeytan mı baştan çıktı yoksa Nefis mi?
Fıtratında olan mı günahkar yoksa meyilli olan mı?
Görünen köy kılavuz istemedi cennette,
Cehennem gösterip fani alem razı gösterildi Adem'e.
