bak işte geldim, buradayım.

bir oda verdiler bana,

küçük bir dolap.

dört duvar renksiz,

sen yoksun, annem yok.

ben varım, bir de kitaplarım.


bak işte geldim, buradayım.

ruhumun çıkmazları bile yeşil bir bahçe bu hücrede,

her şey o kadar gri.

ucu az açılmış kurşun kalem gibi şimdilerde hayat,

sönük ve anlaşılmaz.


bak işte geldim, buradayım.

kendini ele veriyor içimdeki sesler,

burada hiçbir şey gizlenmeye ihtiyaç duymuyor,

herkes ve her şey okunuyor gözlerden.

ama sen yoksun, annem yok.


bak işte geldim, buradayım.

duvarlara bir şeyler asmaya izin vermiyorlar,

yazı yazmaya da.

gizli gizli, ellerim ceplerimde şiirler yazıyorum sana

bugün günlerden ne, saat kaç, bilmiyorum.

seni seviyorum.

annemi seviyorum.


bak işte geldim, buradayım

ama kimse yok.