bak işte geldim, buradayım.
bir oda verdiler bana,
küçük bir dolap.
dört duvar renksiz,
sen yoksun, annem yok.
ben varım, bir de kitaplarım.
bak işte geldim, buradayım.
ruhumun çıkmazları bile yeşil bir bahçe bu hücrede,
her şey o kadar gri.
ucu az açılmış kurşun kalem gibi şimdilerde hayat,
sönük ve anlaşılmaz.
bak işte geldim, buradayım.
kendini ele veriyor içimdeki sesler,
burada hiçbir şey gizlenmeye ihtiyaç duymuyor,
herkes ve her şey okunuyor gözlerden.
ama sen yoksun, annem yok.
bak işte geldim, buradayım.
duvarlara bir şeyler asmaya izin vermiyorlar,
yazı yazmaya da.
gizli gizli, ellerim ceplerimde şiirler yazıyorum sana
bugün günlerden ne, saat kaç, bilmiyorum.
seni seviyorum.
annemi seviyorum.
bak işte geldim, buradayım
ama kimse yok.
Mert Alkan
2020-09-05T01:23:59+03:00Ellerim ceplerimde soguktan korusun diye, sana ısmarlayacağım avucumdaki kelimeleri.
AMOK KOSUCUSU
2020-09-04T10:31:27+03:00ellerim ceplerimde şiirler yazıyorum sana.
Lavinia Lavin
2020-09-04T00:45:35+03:00Çok güzel olmuş, kaleminize sağlık🌸
dila
2020-09-03T23:36:02+03:00teşekkür ederim:)
Mert Alkan
2020-09-03T23:18:36+03:00Son zamanlarda okuduğum en iyi şiir diyebilirim. Ne anlattıgınızı o kadar iyi anlıyorum ki... Bir anne vedasıdır en büyük hicran tanımı. Kaleminize sağlık.
Aleyna Karahan
2020-09-03T23:02:25+03:00"gizli gizli, ellerim ceplerimde şiirler yazıyorum sana
bugün günlerden ne, saat kaç, bilmiyorum.
seni seviyorum." Burayı cok sevdim. Kaleminize sağlık