Dost ağlama

Yüzüne gülmeyen duvarlar toplumcadır

Toplumlar da duvarca şimdi


Pahası biçildi çocuklara gülmenin

Biri çıkıp bir çocuğa ben senden daha güzel çocuktum dedi.

Burnu kanayan acısındayken daha

Benim de burnum kanamıştı dedi.


Dost ağlama

Artık her eylem pozitifine çırpınır

Öyle ışıksız kenarların senden sarhoşluğu sorulur

Bilmiyorum dediğine klişe derler

Yalan kabiliyet görülür bilirsin

Dürüst olana yapraksız meşe derler


Modernizmi eskittiler

İşte yüksekçe binaları metruk koyarlar

Sen ölmeyi bilmiyorsun şimdilik

Senin güneşe uzanan haklı gözlerin var


Dost ağlama

Biliyorum.

Senden daha güzel ağlayacaklar.