Benden başka kimse göremiyor.
Yeni kayıtlar alınıyor,
Toplantılar ve dosyalar var,
Fotokopi makinasında sıra olmuş.
Ben burada değilim,
sanırım hiçbir zaman da olamayacağım.
Büyük düşünürler burada değil,
Merak da yok,
Görme de yok.
Acıyı tertemiz sınıflar unutturuyor.
Yasemin hanım part time, sigara içmekte yine yerden pencere ardında.
Ben unutamıyorum,
Ne özgürlüğü
Ne de özgürlüğü boğanları.
Boğuluyorum Edenred'le.
Ne bir ağlama, ne bir yanma...
Ekderslerimi de vermediler,
Ne zaman bir şiir okuyacaklar?
Ne zaman direnecekler?
Ne zaman az biraz ötesini düşleyecekler?
Gecenin kirpikleri hala çapaklı.
Hocam da Amerika'da.
Bir sonraki ben umarım yalnız kalmaz ağlamalarda.
Ölüm var, zulüm var, kalleşlik var diye bağırıyorum.
İçim kemriliyor,
İçim kemrilmiyor bira içerken bazen.
En son ne zaman sinemaya gittim?
En son ne zaman bir kadının gülüşünde kayboldum?
Karnıma ağrılar giriyor,
karnım çok ağır.
İrin sızıyor parlak fayansların arasından.
Kimse görmüyor.
Sevgiyi hatırlamak için acıyı da görmek mi lazım?
Merhamet sevmenin ilk şartı mı?
En son ne zaman rüya gördüm ben?
İzban hep gecikir, eshotla da denk gelmez.
Çok sigara içiyorum bu sebeple.
Ben de vardım.
Çirkindim ama vardım.
