Öldüğünde saniyeler öncesinde nefes alıyordun.
Bir kapıyla aniden rüyanı da bulabilirsin, rüyana karabasanlar da ortak olabilir. Geçişler, imansızlığa sevk etmesin seni veya kendinle kavgaya.
Kapıyı açarken anahtar da kırılabilir, bi yarısı elinde kalarak.
Bırak açılmaya dursun kapı, şifasının bir parçasına hasret ve içinde kalan parçası emeli kalsın...
Hem açılsa da gidecek içinde ki tüm güzelliği.
İçerde ve kapı önünde kalan ya aynı zümrede ise?
Bulan yitirip, arama şevkinden ziyade aramayı bile unutmuşsa eğer, kapı önündekinin haleti daha evla değil midir?
Yollar ve atların birikintisi, dostun olsun..
Yollar yük alır, yüküne yük katarak...
