bir şeytan,

kanlı kafesin birinde yakalarsa insanı.

kaçamaz insan da kendi de.

kanıyla yıkarsa umudunu,

ateşin buharlaştırdığı umudu.

baldıranlaşır sahte neşesi.

seni yakalayacağım şeytan,

yerde sefil olmak bir şey değiştirmez.

gökte yeterince özgürsen eğer.

havai bir zincirin şıngırtısıyla,

kanatlarını ezerek seni cennete geri tepeceğim

böylece söylenecek türküm dilde,

böylece hatırlanacak öfkem ışıksız evlerde bile.

insan hep hatırlanmak ister şeytan.

sen insan mısın yoksa?

aralıksız direniyorsun hatırlanmak için.

ve karşı gelmekle meşhursun biliyorum.