Dünyanın başına gelmiş en kötü şey insandır desem eminim ki hepiniz bana katılırsınız. Kendi oksijen kaynağını tüketen, kendi değerlerine sahip çıkmayan, gücünün yettiği herkese zulmeden; insan dışında hiçbir varlık yoktur. Kadına şiddete ve tecavüze, yine şiddet ve taciz içerikli hakaret ederek karşı çıkan biz değil miyiz? Herhangi bir zulüm karşısında zalime ses çıkarmayan biz değil miyiz? Ben doğal alanlarda yaşamak istiyorum deyip ağaçları kesen, çevreyi kirleten biz değil miyiz? "Neden sürekli kendimizle çelişiyoruz?" diye kendini sorgulayan var mıdır, inanın bilmiyorum. Oysaki küfür edenin tecavüzcüden, zulme sessiz kalanların zalimden hiçbir farkı yoktur.
Sürekli bir şeylerle savaş halindeyiz. Cehaletle, merhametsizlikle savaş halinde olmak yerine biz insanlar; ağaçlarla, hayvanlarla, çocuklarla ve tüm masum canlarla savaşıyoruz. Bizler, bizi ayakta tutan ve bizi biz yapan şeylerle savaştığımız sürece kaybedeceğiz. Bu kadar yıl eğitim görmemize rağmen hala insanlar, insanlıktan habersiz ise bu işte bir sorun vardır. İnsanlar önce merhameti ve ahlakı öğrenmelidir.
Her daim eleştirdiğimiz şeyleri, kendimiz uğraşıp düzeltmediğimiz sürece hiçbir zaman bir şeyler olması gerektiği hale gelemeyecek. Hiç kimse "Ben ne yapabilirim ki?" dememeli. Yapabileceğimiz ve yapmak zorunda olduğumuz o kadar çok şey var ki… Mesela çöpünü yere atma. 7/24 telefon tutan o elin, bir çöp parçasını taşırken yorulmaz. Hayvanlarla aran iyi değil mi? Şiddet göstermek yerine o masum canlılara yaklaşma. Karşında seninle zıt görüşlü biri mi var? Ona saygı duy ve onu düşmanın olarak görme. "İnsanın doğasında var." kavramına sığınıp hiçbir şiddeti meşrulaştırma. Ben bu hayatta niçin varım diye kendini sorgula. Kimseye faydan olmadan toprak olmak için mi? Yoksa nice gönüllere dokunup bir şeyleri başarabilmek için mi?
