Bir şiir yazılıyorsa eğer, bunu okuyan insan bu şiiri anlamalı.


İzmir'deki Ulaştırma Okulunda yaklaşık 2 ay boyunca eğitim aldık. Okul adeta bir orman kadar büyük ve bir o kadar yeşil yeşil ağaçlarla ve sarmaşıklarla doluydu. Her sabah içtima alanından doğuya baktığım zaman güneşin ağaçlara sarılmış sarmaşık yapraklarını altın gibi parlatması benim için eşsiz bir manzara yaratıyordu. Sabahın buz gibi ayazında yaprakların arasından gülümseyen güneşe o sıcak şefkatiyle ısınsın diye burnumu uzatıyordum. Öylesine huzur doluyordum ki bir sabah şu mısralar canlandı zihnimde:


Seher vakti doğuda altın renkli yapraklar

Cenneti seyrediyorum sanki açılmış da kapılar