pes ediyor bunalım

isyan uyduruyor trajedi

töreci bohem ve temas bağımlısı toprak

nur topu gibi bir kamburu var iradesinin sırtında

ona çarpacak olan titaniğine şimdiden hayran

 

sana ayırdığım bu illüzyonun şevki hadım edilmiştir

sipariş verilen rekorların hepsi torpidoda

ve küskün postmodern, oryantal kurşunlar

şartelleri ispatlıyor enkazlar

çiçeği burnunda zorbalar

ağzından çıkan kafesler 

ve kadehler

kokuna bir cehennem uyduruyorum şimdi senin

lütfen bütün alevler seni bağışlasın

tanrıya

 

kalbinden aşağı doğru inen bir merdiven

ifşa ediyorum uykusuzluklarımı

deli gömleğinden örtüler

ve lavdan yapılmış yemek tabakları

etime emirler veren temiz bir firavundur zaman

uğraşım vahşi

bireyci değildi vurduğum kuşlar

çizgisiz dosya kağıtları

barikat ardı hayretler

dudağı döven ruj

ve ey orijinal zedelenmişler

sizi bastırmak için geldim ben

yıldızlara doğru

 

kiliseyi basıyor kahvedeki çocuklar

hepsinin damağına yaslanmış siyasi tekbirler

ve aklından bir sayı tut desen saymayı bilmezler

ellerinde rekabet imajları

fonlarında çoklu kişilik bozukluğu olan devletler

 

daha az önce koridorda aşerdim orta çağ atlılarına

avuçlarımda hala tazedir tuttuğum mızrağın nasırı