Lanet yıkım gecelerinde ölüm ilk akla gelen olmasa 

Kör kütük sarhoşluktan hallice, delirmeme kalmasa ramak

Derinden de derin bir yara açmasaydı  içimde babam 

Ve acımı unutarak,  uyanmak zorunda olmasaydım sabah 

İnsanlar hor görmeseydi üstümün kirini, bakmasaydı tuhaf 

Ya da ben böyle bi adam olmasaydım 

Zor gelmeseydi inanmak ve insanlara örmeseydim duvar 

Yarın için olsaydı umudum, gülümseyebilseydim 

Yapılmasaydı,  kimsenin gidipte dönmediği o bilinmez dünyaya hazırlık 

Verilmeseydi çoktan, radikal bi kaç  karar 

Sabah güneşin doğuşunu izleyip sevinebilseydim 

İnsanlar düşünseydi, görebilseydi ve almasaydı tavır 

Ya da bu garip gureba tutum bu kadar  romantize edilmeseydi 



Yola çıkıyorum  ya yolda giderken hayır 

Ya da yolun sonu hayır



~ Mete