kimse böyle bir hakikat görmemiş
yaşamak bu gerçeği anlamakla başladı
düşündükçe mutmain
elverdikçe suskun
varlıkta nefesin can ipliği
görülmemiş rikkat
upuzun bir heyecan
o ıslaklık o ter o her şey yeniden
o nev bir şehrin karakutusu
aluç gibi narin taze hikmetli
renkleri gölgede bırakmış mürdüm
gülüşleri ademe mahkum ettirmiş
hem tasallut var hem tahakküm
perdeler elinde zaman mahpus
göz titrek yanak gamze âlem helâk
şaşkın âdem kızı âdem oğlu
kimse böyle bir hilkat görmemiş
